Periodetitel voor De Merino’s na spannend duel tegen Valleivogels: ‘Het was billenknijpen in de tweede helft’

VEENENDAAL Met veel strijd en een dosis geluk heeft De Merino’s de tweede periodetitel binnengesleept. Valleivogels met toekomstig De Merino’s-trainer Rob van den Broek aan het roer werd met 1-0 verslagen.

door Rick Praamstra

Met een glimlach van oor tot oor geniet keeper Koen Hagelstein van de zege en periodetitel. Hij heeft net een paar supporters omhelsd en maakt zich alvast op voor het Oktoberfest (in maart) bij De Merino’s. Met een paar belangrijke reddingen in de tweede helft hield hij zijn team op de been. Hij is zichtbaar opgelucht. ,,Het was billenknijpen in de tweede helft. Valleivogels speelde met tien man veel de lange bal en zette veel druk. Het is wel lekker als je de wedstrijd dan zo wint.”

Vlak na rust ontvangt Jordy Liefting na een harde charge de tweede gele kaart en dus rood van arbiter Owen van Hooff. De stand is dan al 1-0; na ruim twintig minuten slecht Melvin van de Haar na een bekeken pass van Stephan van Grootveld de Scherpenzeelse muur. Valleivogels heeft de minst gepasseerde defensie in de tweede klasse en ook dit duel geven ze weinig kansen weg.

(Tekst gaat verder na foto)

Een prachtige steekpass op Melvin van de Haar luidde de 1-0 in. - @tedxmedia

Na de rode kaart is het wachten op meer dominantie van De Merino’s, maar juist het tegendeel is waar: Valleivogels heerst op het veld. Dat ziet ook trainer Ryan Holman. ,,Je komt heel snel in de tweede helft tegen tien man te staan en dan denk je dat je het gaat uitspelen. Maar we hadden het lastig; we gingen niet meer naar voren. Zij zetten er een tandje bij. Logisch, want zolang ze een kans maken, blijven ze het proberen. De tweede helft moeten we snel vergeten, het was vechtvoetbal.”

WONDER

Het is bijna een wonder dat Valleivogels de gelijkmaker niet scoort. Hagelstein redt na ruim een uur knap op een kopbal van Alex van Eem en tien minuten later houden hij en Niek van Mourik met een halve omhaal op de doellijn de Scherpenzelers van scoren, al claimen de spelers dat de bal de doellijn heeft gepasseerd. ,,Ja, dat waren wel een paar hachelijke momenten”, lacht Hagelstein. ,,Het zijn altijd de leukste wedstrijden als je iets te doen hebt.”

(Tekst gaat verder na foto)

De Merino’s vocht voor bijna iedere bal. - @tedxmedia

Via een counter kan Quincy Arends tien minuten voor tijd na een pass van Van de Haar de beslissing forceren, maar hij schiet in kansrijke positie over. Het is een van de spaarzame kansen van De Merino’s in de tweede helft. Valleivogels lijkt met een man meer te spelen. Coach Rob van den Broek reageerde dan ook teleurgesteld na het bezoek aan zijn toekomstige club. ,,We hadden meer verdiend op basis van de tweede helft. Ik heb ook in de kleedkamer gezegd dat ik trots ben op mijn team. We kwamen hier om resultaat te houden; we willen graag promoveren via de nacompetitie. Daar hebben we alles aan gedaan, tot op het randje. Het geluk in de kleine momenten hadden we niet.”

Hoe verklaart hij de dominantie na de rode kaart? ,,Dat zie je wel vaker als ploegen met tien man komen te staan. We streden voor elke meter en elk duel, we liepen wat harder, we duiken de hoeken in waar De Merino’s dat niet doet.”

VISITEKAARTJE

Van den Broek schudde wat handen en sprak kort met spelers van De Merino’s, maar de focus lag volledig op zijn eigen ploeg. ,,Daar steek ik al mijn energie in.” Zagen de supporters van de club aan de Wageningselaan zijn visitekaartje? ,,Ik wil dat mijn ploegen strijd en energie in de wedstrijd stoppen. Ik wil voetballen via combinaties op de grond. Dat hebben we allemaal gedaan. In de eerste helft deden we dat te weinig, waren we soms angstig en chaotisch. Maar of ik mijn visitekaartje heb afgegeven? Dat weet ik niet. We hebben verloren, dat is nooit goed.”

De Merino’s behaalde met de zwaarbevochte zege de tweede periodetitel en strijdt daardoor aan het eind van het seizoen via de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse. Holman straalde na afloop. ,,Ik sta hier met een heel lekker en trots gevoel. Ik en Erik Pater stapten na zes wedstrijden in (namen het over van Henne Oostermeijer) en op dat momenten hadden we maar één punt. Een paar maanden later behaal je dan de tweede periode. We zijn een proces gestart en iedere week zeg ik dat weer. Als je dan week in week uit blijft winnen schijnt dat te werken.”