Het allerlaatste gevecht voor Timothy Petersen: ‘Nog één keer knallen op het allerhoogste podium’

VEENENDAAL Het leek het einde van de karate carrière van Timothy Petersen. De eeuwige doorzetter, de winnaar met de wil om te winnen. Na zijn misgelopen Olympische droom was het nog maar de vraag of de karateka opnieuw de mat op zou stappen. Het verlossende woord kwam van Petersen zelf. Hij gaat nog één keer door: ,,Het gevoel van gedrevenheid kwam terug. Om nog één keer te knallen op het allerhoogste podium.”

door Siem van Eck

In juni dit jaar zat de karateka in Parijs bij de laatste acht tijdens de kwalificaties voor de Olympische Spelen in Tokio. Hij verliest in de laatste seconde tijdens zijn laatste wedstrijd en ziet zijn Olympische droom in duigen vallen: ,,Dat was een enorme domper. Daar heb ik echt heel erg mee moeten dealen. Ik had het in de vingers, was in topvorm. Maar op het laatste moment ontglipt het me. Dat was moeilijk. Ik ben wel vaker in mijn carrière een doelstelling misgelopen. Alleen dan richt je jezelf weer op en ga je weer voor het volgende doel. Maar deze was wel uitdagend omdat ik niet verder keek dan Tokio. Het was het enige wat nog telde. Dus toen kwam voor mij de vraag of ik nog door zou gaan of dat ik zou stoppen.”

WERELDKAMPIOENSCHAP ,,Ik heb mezelf die tijd gegeven. En in die tijd werd duidelijk dat ik was gekwalificeerd voor het wereldkampioenschap in november, op basis van mijn eerdere prestaties van voor de zomer. Het gevoel van gedrevenheid kwam terug. Als het een Nederlands kampioenschap of een Premier League was geweest, had ik het niet gedaan. Ik wil graag op deze manier mijn carrière afsluiten. Dit wordt echt mijn laatste wedstrijd, dat is definitief.”

JONG TALENT De Veenendaler heeft veel om op terug te kijken. Hij begon als jong jochie op de plaatselijke karateschool in Veenendaal: ,,Ik begon met karate op een heel jonge leeftijd. Ik was eerst een jaartje bezig met judo, alleen dat lag me niet zo erg. Mijn vader bracht me naar de plaatselijke karateschool hier in Veenendaal. Het sprak me meteen aan! Op mijn elfde ben ik toen via een NK, in het Nederlandse jong oranje (-16) terecht gekomen. Vanaf dat moment is het snel gegaan. Toen ik 18 was won ik mijn eerste nationale seniorentitel en deed ik mijn eerste Europese Kampioenschap bij de senioren. Op mijn 19e won ik goud op het EK.”

BLESSURES Dat Petersen doorgaat is eigenlijk geen verrassing. Zelfs na drie finaal afgescheurde hamstringpezen, revalideerde de sporter en stond hij na 1,5 jaar weer op de dojo. Hij geeft met zijn vingers aan hoe dik de stapel van excuses is geweest om ooit te stoppen: ,,Dat zijn serieuze blessures en dat waren legitieme excuses om te stoppen. Alleen ik heb nooit een excuus gebruikt. Je moet jezelf willen verbeteren, je moet verantwoordelijk zijn voor je eigen resultaten en in de spiegel durven te kijken. Dat is topsporter zijn.”

Ik heb nooit een excuus gebruikt. Je moet jezelf willen verbeteren, verantwoordelijk zijn voor je eigen resultaten. Dat is topsporter zijn

SPELLETJES De wil om te winnen is er altijd geweest en zal er ook altijd blijven, legt Petersen uit: ,,Het is me alleen maar gelukt omdat ik altijd die hoge ambitie heb gehad. Dat heeft altijd al in me gezeten. Dat is de aard van het beestje, de beste willen zijn. Dat had ik vroeger als kind ook al. Dat zit hem al in spelletjes. Ik kom uit een gezin van zes en van mijn moeder mochten ze nooit met mij een spelletje spelen. Want dan het ging mis. Maar ook als wij in de bus zaten met het Nederlands team of in het vliegtuig. Dan moest je met mij maar geen spelletje doen, want dan was ik niet de gezelligste. Daar zie je al mijn karakter.”

,,Als kind was ik ook een heel fantasierijk jochie. Ik kan me goed herinneren dat ik op mijn kamer echt al aan het fantaseren was over winnen. Ik heb twee kinderen en zij hebben twee van die speelgoed medailles. En die lopen dan (die zijn twee en vier dus die hebben nog geen benul), door die huiskamer met die medailles. Dan moet ik aan mezelf denken omdat ik dat vroeger zelf bewust deed. Die fantasie van de beste willen zijn en durven dromen. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik altijd zo gedreven ben doorgegaan.”

,,Als puber had ik een heel felle overtuiging. Alcohol en uitgaan kon niet. En deed je dat wel dan veroordeelde ik je. Dat paste voor mij gewoon niet. Als je ouder wordt ga je daar wel anders naar kijken en realiseer je je dat topsport individueel is. Sommigen hebben dat juist nodig om stoom af te blazen. Maar er moet een bepaalde balans zijn. Alleen was ik niet gevoelig voor dat soort dingen. Mijn studententijd was niet de kroeg in. Dat herken ik niet.’’

GESLAAGD Het blijft moeilijk te begrijpen, wanneer is een carrière dan geslaagd? Waarom niet stoppen? ,,Het resultaat van het WK bepaalt niet of mijn carrière wel of niet geslaagd is. Dat heb ik al met mezelf afgesproken. Ik heb gewoon een heel mooi carrière gehad. Ik ben topsporter geweest. Dat is een zegen, al klinkt dat heel zwaar. Het is een soort geluk. Ik heb heel mooie prijzen mogen winnen: drie gouden plakken op het EK, een Olympische cyclus mogen doorlopen en terug weten te komen van zware blessures.”

Het resultaat op het WK bepaalt niet of mijn carrière wel of niet geslaagd is. Ik ben topsporter geweest, dat is een zegen.

,,Dus ook qua karakter heb ik heel veel geleerd. Het doorzettingsvermogen en jezelf altijd in de spiegel durven kijken. Het heeft mij heel veel zelfontwikkeling gegeven. Ik weet zeker dat ik daar nu, ook als mens heel veel profijt van ga hebben. Ik denk dat het mij zo veel meer heeft gegeven dan dat ik ooit had durven denken. Toen ik als elfjarig jochie bij het Nederlandse team kwam.”

KRAKKEMIKKIG ,,Ik kan ondanks mijn krakkemikkigheden (ik ben toch 36 dus de rug speelt wel eens op) nog steeds topprestaties leveren”, vervolgt de Veenendaler. ,,Dat heb ik vorig jaar nog bewezen. Ik moet nu nog even een paar weken door knallen. Ik weet zeker dat ik de fitheid heb om gewoon echt nog een topprestatie te leveren. Ook zal ik me moeten richten op de mentale vaardigheden zoals het visualiseren en je energieniveau opkrikken. Het is belangrijk om tot in de diepste vezel van je lijf, jezelf te focussen op zo’n wedstrijd.”

En heeft hij doelen voor het WK? ,,Ik wil gaan voor die medailles. Ik wil altijd winnen dus ik hoef dat ook niet te verkondigen. Mijn ambitie is altijd geweest om de beste van de wereld te zijn. Daardoor brandt het vlammetje. Nu ga ik mijn allerbeste spelletje spelen op het WK. Om nog één keer te knallen op het allerhoogste podium.”

,,Ik weet zeker dat ik de fitheid heb om gewoon echt nog een topprestatie te leveren.’’- Foto: Siem van Eck