DOVO-talent wil voeten nu écht laten spreken: ‘Blessures hebben veel verpest’

VEENENDAAL De vergelijking tussen Hakim Ziyech en Tarik el Khoulati is groot. Je houdt van zijn uitstraling of niet. Een tussenweg is vrijwel niet mogelijk en dat beseft de DOVO-speler maar al te goed. Toen hij op 16-jarige leeftijd in het eerste van DOVO zijn debuut maakte, was hij geliefd. ,,Maar nu”, lacht hij. ,,Het lijkt alsof iedereen mij vergeten is en dat komt ook door mijzelf. Maar wacht maar: ze gaan weer de oude El Khoulati zien.” 

door Jeroen van der Veer

Aan zelfverzekerdheid geen gebrek en ook daarin lijken Ziyech en de inwoner van Rhenen op elkaar. Op voetballend gebied zijn er ook vergelijkingen: het zijn sierlijke spelers, hebben beiden een goed schot, beschikken over inzicht en moeten het niet van het fysieke spel hebben. ,,Hij speelt alleen in de Premier League en ik niet eens op Panhuis.”

AANSTERKEN De lach is terug op het gezicht van de inmiddels 19-jarige. Want lacht El Khoulati, dan weet de buitenwereld dat het goed met hem gaat. Lang was die smile bij hem op Sportpark Panhuis niet te zien en dat had vooral te maken met domme pech. ,,Ik brak eerst mijn jukbeen, toen had ik problemen met mijn knie en daarna had ik twee keer een hamstringblessure. Tja, vind je het gek dat het plezier dan weg is?”

Bij de laatste blessure, aan het einde van de voorbereiding van dit seizoen, dacht El Khoulati stiekem heel even aan volledig stoppen. De zoveelste tegenslag en dat terwijl de toekomst zo rooskleurig leek. Na zijn debuut stonden profclubs voor hem in de rij en nu zou hij weer moeten revalideren. ,,Mentaal is dat wel een dingetje, hoor. Ik zei ook letterlijk dat ik ermee zou stoppen, maar na een week was ik uit de emotie en ging de focus weer op revalideren. Je mag het misschien niet hardop zeggen, maar deze corona-stop kwam mij wel goed uit. Ik kon ik alle rust aansterken.”

TOPFIT Want, zo zegt hijzelf: na de corona-onderbreking wil de dribbelaar er weer staan. Laten zien aan de mensen op Sportpark Panhuis dat hij het voetballen niet is verleerd. ,,En dan komt ook weer die lach op mijn gezicht”, benadrukt El Khoulati, die van trainer Scott Calderwood regelmatig te horen heeft gekregen dat hij meer plezier moet uitstralen. ,,Ik snap dat hij dat zegt. Alleen het is niet makkelijk. Je debuteert op je zestiende en iedereen is lovend. Dan krijg je opeens een blessure en ben je vervolgens nog nauwelijks onderdeel van de plannen. Dat is frustrerend. Natuurlijk ligt dat ook aan mijzelf en moet ik keihard knokken, maar dat kwartje viel niet. Nu inmiddels wel en moet ik het laten zien.”

Zo is hij nu vrijwel elke dag aan het sporten. Hardlopen en kickboksen bijvoorbeeld. ,,Ik moet topfit zijn. Mijn blessures zijn verleden tijd en ik hoop dat straks iedereen weer op nul begint. Dan moet ik er staan en laten zien dat ik nog altijd een aardig balletje kan raken. Voor mijn gevoel sta ik nu al twee jaar stil en dat is veel te lang voor een speler van mijn leeftijd.”

VERGELIJKING Dat hij nu moet presteren, beseft El Khoulati maar al te goed. Rond deze tijd gaan clubs in gesprek over eventuele contractverlenging en hij weet dat dit dan ook een belangrijke periode is. ,,Ik ben voor mijn gevoel nog niet klaar bij DOVO. Ik hoop dat ik die kans dan ook nog krijg. Die blessures hebben veel verpest, maar niet alles. Ik weet zeker dat ik een toegevoegde waarde voor DOVO kan zijn en het is nu aan mij om dit te bewijzen. Tja, en die vergelijking met Hakim Ziyech.... Hij had in het begin ook ups en downs hé. Laten we hopen dat we ook qua dat op elkaar lijken.”