Langszittende DOVO-speler trekt deur dicht: ‘Tegen spelers wordt steeds iets anders gezegd’

VEENENDAAL Met pijn in zijn hart heeft Yannick Zeeman de DOVO-deur voorzichtig dichtgetrokken. De speler wilde graag blijven, was bereid in te leveren, maar hij is zeer teleurgesteld in het gesprek van maandagavond. ,,Mijn teamgenoten en ik hebben dagelijks contact en tegen elke speler wordt iets anders gezegd.”

door Jeroen van der Veer

Op de uitnodiging voor een gesprek ging de linksbenige voetballer maar al te graag in. Ook hij had in de media voornomen dat het bij zijn clubje niet zo goed ging, maar toch had hij goede moed. ,,Natuurlijk, want ik wil dat DOVO gewoon op de voetbalkaart blijft. Ik speel hier al drie seizoenen, voel mij onderdeel van de vereniging en was bereid samen met hen de schouders eronder te zetten.”

NAAR GEVOEL Maar het gesprek van maandagavond veranderde een hoop. Zeeman: ,,Ik wilde weten waarom er al wel spelers van buitenaf zijn vastgelegd, terwijl er met huidige selectiespelers nog niet was gesproken. Dit was ons namelijk beloofd. Daarop kwam geen duidelijk antwoord, wat mij al een naar gevoel gaf. Ook konden ze geen duidelijkheid geven over hoe de selectie eruit kwam te zien. Met alle respect; ze hadden geen idee waarover ze aan het praten waren. Ik miste echt een voetbalvisie.”

Met alle respect; ze hadden geen idee waarover ze aan het praten waren. Ik miste echt een voetbalvisie

BEETJE WAARDERING Toch knakte er bij Zeeman pas echt iets, toen de drie mensen van de technische commissie (William Honders, Wilco Vink en Lenno van Kleef) een aanbod deden. ,,Spelers onderling praten veel met elkaar, zeker in deze tijd. Tegen mijn teamgenoten zijn heel andere bedragen genoemd dan dat ze bij mij zeiden. Je hebt het dan niet over een paar tientjes verschil, maar echt over duizenden euro’s. Ik speel hier nu drie jaar, heb slechts twee duels gemist en ben door het vertrek van Arends en Van Zeelst de langstzittende speler. Dan is het toch heel gek dat ik meer dan de helft van mijn salaris moet inleveren, terwijl anderen er slechts 10 procent op achteruit gaan. En nee, ik ben absoluut geen grootverdiener en voetbal niet voor het geld... maar een beetje waardering had ik wel verwacht. Zeker omdat de trainer zei graag met mij door te willen.”

KAPOT En dus kon Zeeman niets anders dan het gesprek afkappen en de aanwezige mannen bedanken voor hun tijd. ,,Dat deed ik echt met pijn in mijn hart. DOVO is mijn club en ik zie de vereniging kapot gaan. Ik had oprecht graag hier gebleven, maar wat moet ik? Er worden leugens verteld, tegen iedereen wordt iets anders gezegd. Dat kan toch niet? Ik heb absoluut begrip voor de situatie waarin de vereniging nu zit, maar ik zie geen basis om onder deze voorwaarde met elkaar verder te gaan.”