Afbeelding
BDUmedia

Rene Lubbers, de verzorger van De Merino’s: ‘Pijn is stoppen’

Rubrieken

VEENENDAAL Verzorgers en fysiotherapeuten zijn de stille maar onmisbare krachten rondom een sportteam. Zij horen dingen op de behandeltafel, die zeer vertrouwelijk zijn en hebben een hechte band met de sporter, maar ook met de trainer. Hoe gaan ze daar mee om? Waarom blijft een verzorger vaak zo lang bij zijn club? In een serie artikelen zetten we enkele verzorgers uit de gemeente Veenendaal centraal. In de achtste aflevering: De 58-jarige Rene Lubbers van voetbalvereniging De Merino’s.

door Jeroen van der Veer

Rene, u bent nu actief bij De Merino’s, maar u heeft ook veel voor de volleybalheren betekend. Vertel eens? ,,In het seizoen 2006-2007 ben ik sportmasseur geworden door het behalen van mijn cursussen. Ik kon direct aansluiten bij de jeugd van DOVO en na een half jaar klopte ook VCV aan. Ik deed daar het eerste en de dames. Twee totaal verschillende sporten en die combinatie vond ik zo leuk.”

Maar hoe komt een voetbaldier terecht bij VCV? ,,Dat was eigenlijk heel toevallig. Mijn collega was toentertijd penningmeester bij VCV en ze wisten dat ik verzorger was. Zij zochten iemand en van het een kwam het ander.”

Je hield het daar zelfs langer vol dan bij DOVO, begreep ik. ,,Haha, dat klopt. Na drie seizoenen stopte ik bij DOVO en bij VCV pas in 2019. Het was een heel mooie tijd bij VCV, waarin de club zelfs op enorm hoog niveau actief was. Ik ben nog meegegaan naar Ede, maar op een gegeven moment werd de binding en betrokkenheid minder. Toen heb ik besloten te stoppen, al ging dat wel stapsgewijs.”

En toen kwam De Merino’s opeens om de hoek kijken? ,,Tja, het is een klein wereldje he? Zij hadden iemand nodig en ze wisten dat ik vrij was. Heb een aantal keer met ze gesproken en in 2019 ben ik begonnen. Daarbij merkte ik wel een groot verschil hoor; bij VCV was er topsport en bij De Merino’s is het allemaal wat vrijblijvender. Daarmee wil ik niet zeggen dat het ene beter is dan het ander, maar het zorgt wel voor een andere sfeer. Het is nu heel ontspannen en er wordt veel gelachen.”

Toch is jouw werk hetzelfde; spelers fit maken. ,,Dat klopt, op welk niveau je ook actief bent: dat blijft hetzelfde. Ik werkte ook overal op dezelfde manier: pijn is stoppen.”

Toch heeft iedereen een andere pijngrens. Dat maakt het niet makkelijk? ,,Maar wel uitdagend. Je gaat steeds kijken tot hoe ver je kunt gaan. Kijk; op zo’n massagetafel bezig zijn is leuk, maar ik geniet het meest op het veld. Daar ben je echt gericht met de spelers bezig en kan je ze ook echt fit maken. Daarmee tref ik het wel bij De Merino’s. Veel voetballers willen hun enkels getapet hebben. Grote onzin vind ik dat, want je enkelbanden worden er alleen maar slapper van. Hierdoor heb ik veel meer tijd voor andere dingen.”

Welke speler heb je de afgelopen seizoenen het vaakst behandeld? ,,Jos Henken met mijn schouder en Joop de Bruin met zijn hamstrings. Die jongens kwamen regelmatig. Al moet ik zeggen dat ik alle spelers vaak zie. Mijn hokje is aangrenzend aan de kleedkamer. Iedereen loopt binnen en maakt een praatje.”

Maakt dat jouw job zo leuk; het sociale contact? ,,Ja, daarvoor doe je dit werk. Het in contact staan met de spelers en hen van dienst zijn. Ik merk en voel ook dat de spelers mij waarderen, dus dan loop je graag een stapje harder.”

Ook in het veld, als je weer eens met je waterzak moet rennen? ,,Haha, dat beeld hebben mensen van een verzorger he? Tja, het hoort erbij en nee: ook ik heb geen wonderwater. Maar het gaat erom dat de spelers na een harde trap even gezien worden. Het is vooral mentaal. Zo’n koude spons kan de eerste pijn wegnemen, maar geneest natuurlijk niet. Pijn is ook een deel emotie, dus met praten probeer ik dat weg te halen.”

De Merino’s staat bekend om zijn derde helft, maar voor de wedstrijd beul jij ze al af begreep ik. ,,Haha, het biertje hoort bij De Merino’s. Daar doe ik ook aan mee, al blijft het bij mij vaak bij twee drankjes. En tja, voor de wedstrijd?! Ik ben van mening dat een goede warming-up cruciaal is. Daar zijn we zeker twintig minuten mee bezig. Van de trainer krijg ik de vrijheid om deze te verzorgen en dan moet het goed gebeuren. Even de hartslag omhoog brengen bij die gasten, mooi toch?!”

Het voetbal ligt nu stil, maar jij krijgt zo genoeg te doen. Zo is Aron Veldhuizen zwaar geblesseerd. ,,Ja, ontzettend sneu voor die jongen. De afgelopen periode kon ik weinig met hem doen, want een gescheurde kruisband moet je ook rust geven. Maar hij is op de weg terug en loopt bij zijn eigen fysio. Ik verheug mij er op om straks met hem stappen op het veld te maken en een balletje te trappen. Het wordt een lang traject, maar dat is mooi. Als zo’n jongen dan weer aan de aftrap kan verschijnen, weet je waarom je dit vak bent gaan doen...”

advertentie
advertentie
Afbeelding
Drietal verlengt samenwerking: staf van DOVO krijgt vorm 57 minuten geleden
Erik van de Weerd: ,,Ik doe graag iets voor de vereniging die mij ook veel heeft gegeven!"
De Vrijwilliger: Een leven lang waterpolo met Erik van de Weerd (VZC): 'De vereniging is een enorm warm nest' 2 uur geleden
Dit jaar geen Hemelvaartscross op recreatiegebied
Kwintelooijen in Rhenen.
'De traditie van de Hemelvaartcross ter ziele? Mooi niet!' 4 uur geleden
Afbeelding
Kom in beweging met de opstartgroepen van VAV in Veenendaal 7 uur geleden
Afbeelding
Sportprogramma RegiosportVeenendaal.nl week 13 7 uur geleden
Afbeelding
Motorcross op Kwintelooijen gaat niet door 22 uur geleden
Afbeelding
Overstap Luc Goudsblom naar De Merino's gaat niet door 28 mrt, 10:00