Timothy Petersen kan zich in Frankrijk uitleven op de dojo: ‘De Olympische Spelen, dat is wat telt’

VEENENDAAL Met de Olympische Spelen nog altijd als doel weet Timothy Petersen zich aardig door de coronacrisis te slaan. De karateka mocht dit weekend ein-de-lijk weer even voelen hoe het is om wedstrijden te spelen en in Frankrijk kreeg de Veenendaler de bevestiging waar hij naar op zoek was. ,,Ik ben het gevoel niet verloren, win mijn partijen en zit goed in mijn vel.”

door Jeroen van der Veer

De lockdown heeft ervoor gezorgd dat de 35-jarige Veenendaler lang geen wedstrijden kon spelen en ook trainen moest in aangepaste vorm. Door zijn topsportstatus kon hij met het Nederlands Team echter wel doortrainen, blikt Petersen terug. ,,In het begin één keer per week en inmiddels is dat verhoogd naar twee keer. Toch is dat een heel stuk minder, want in normale omstandigheden ben ik vijf keer in de week met karate bezig en daarnaast ook nog krachttraining.”

MAAR EEN DOEL Mede daarom bouwde Petersen in zijn eigen garage een krachthonk. Dat begon met één attribuut, maar inmiddels lijkt het wel een volwaardige sportschool. Alles doet de Veenendaler er dan ook aan op zijn droom uit te laten komen: deelnemen op de Olympische Spelen en naar huis komen met een prijs. ,,Daar heeft de corona-crisis niets aan veranderd. Mijn doel is en blijft nog altijd Tokio en dat is haalbaar, anders was ik er wel mee gestopt.”

Het is dan ook geen geheim dat dit nog het enige is waarvoor Petersen de sport beoefent. Als jonge jongen kwam Petersen al bij de top van het karate terecht en nog altijd wordt hij gezien als een grootheid in de sport. ,,Het klinkt misschien arrogant of apart, maar de WK’s en EK’s boeien mij niet meer. De Olympische Spelen, dat is wat telt.”

Ik ben al helemaal bezig met de Spelen; ik richt mij niet echt op die twee toernooien die daarvoor zijnSPORTBUBBEL De motivatie is enorm groot en daarom kon hij het opbrengen om keer op keer maar zijn eigen gemaakte sportschooltje in te gaan. ,,Natuurlijk had ik ook soms mijn mindere momenten”, moet Petersen bekennen. ,,Maar dan dacht ik aan het doel en dan ging ik weer. Door mijn blessures uit het verleden weet ik hoe het is om individueel te trainen en discipline op te brengen, dus op zich knokte ik mij er aardig doorheen. De mindset is altijd goed gebleven.”

Afgelopen weekend kon Petersen eindelijk meten waar ‘ie stond. Een toernooi in Frankrijk kon onder strikte voorwaarde doorgaan en daar maakte de Veenendaler dankbaar gebruik van. ,,Eindelijk mocht ik weer”, glundert Petersen nog na. ,,Sporters uit diverse landen kwamen naar Frankrijk om het vriendschappelijke toernooi te spelen. We werden van te voren getest en leefden in een bubbel. Fijn om weer met sporters onder elkaar te kunnen zijn.”

SCHITTEREND WEEKEND Waar Petersen nauwelijks kon trainen met de bond, konden de andere landen dit wel. Dat heeft te maken met een ander topsportklimaat als het gaat om karate en daarom leek er een ongelijke (concurrentie)strijd plaats te vinden. Petersen: ,,Ik wist niet wat ik kon verwachten en in mijn eerste partij maakte ik twee foutjes waardoor ik verloor. Toen dacht ik wel even: ‘laat maar zitten, ik ben hier voor niets’. Gelukkig kon ik snel de knop omzetten en de volgende vier won ik wel. Dat gevoel was zo heerlijk. Sommige tegenstanders hadden veel vaker getraind en toch versloeg ik ze. Dat was een winstpunt, maar ook kreeg ik dus de bevestiging dat het mentaal goed zit.”

Terwijl hij in Frankrijk zijn partijen speelde, kreeg Petersen vanuit Veenendaal nog meer goed nieuws. Zijn zusje was bevallen en daardoor was het dubbel feest: ,,Geweldig toch? Echt heel mooi. Een goed sportweekend en dan ook het nieuws van mijn zusje: helemaal top.”

TWEE MOMENTEN Met de bevestiging op zak dat het goed zit, is Petersen maandagmiddag aan het herstellen. Samen met zijn kids vermaakt hij zich opperbest en de stemming is ook goed. Tokio klinkt nog ver weg, maar tegelijkertijd ook zo dichtbij. Er zijn twee momenten die cruciaal worden om de droom werkelijkheid te laten worden. 

,,Er komt in Nederland een kwalificatiemoment waarbij de besten zich kunnen plaatsen voor het internationale toernooi waar de entreebewijzen worden verdeeld. Alleen dat moment is al meerdere keren uitgesteld en daar is het nu wachten op. Van mij mag het komende week zijn, want ik ben ready. Dat weet ik zeker. Slaag ik daar, dan staat er in juni een toernooi in Parijs op de planning. De medaillewinnaars van die wedstrijd gaan naar Tokio. Dus ik ben al helemaal bezig met de Olympische Spelen; ik richt mij niet echt op die twee toernooien die daarvoor zijn. Heb ik nooit gedaan; Tokio is het doel en die twee momenten zijn nodig om er te komen... Zo sta ik er momenteel in en niets of iemand kan mij tegenhouden.”