‘Met én voor de mensen er zijn, dat is het mooiste dat er is’
VechtsportenVEENENDAAL In de serie Veenendaalse Sport Pronkstukken spreken we met Veenendalers die een belangrijke sportbijdrage hebben geleverd. Ze kijken terug op het verleden en naar huidige ontwikkelingen. Ditmaal is het de beurt aan de mede-eigenaar van Sportschool van der Velde, Mark Swanborn.
door Job Boers
Je bent al vanaf 1995 eigenaar van Sportschool van de Velde. Hoe ben je begonnen?
,,Ik ben begonnen in 1989 als schoonmaker en barman bij mijn schoonvader die in 1960 de sportschool oprichtte met onder andere judo, jiujitsu en huisvrouwen gym. Ik zat op judo en ik kreeg verkering met zijn dochter, vervolgens heb ik verschillende diploma’s gehaald en ben ik begonnen met les geven. Toen hij wilde stoppen mocht ik het overnemen, dat was speciaal want ik vond het een bijzondere en gave sportschool. Ik wilde altijd dat de naam Van der Velde bleef, als eer aan mijn schoonvader en daarbij is het ook een krachtige bekende naam in Veenendaal.’’
Hoe heb je de sportschool in al die jaren zien veranderen?
,,Vroeger kwamen de mensen binnen en vroegen naar de prijzen. Tegenwoordig is het maatwerk veel belangrijker geworden. De gesprekken zijn makkelijker geworden omdat onze kennis ook vergroot is. Van alleen de ‘echte’ sporters hebben we nu ook veel mensen op les die komen voor fitheid in de breedste zin. Wanneer we niet direct een oplossing hebben, is er altijd onderling overleg of ruggespraak met bevriende specialisten.’’
(de tekst gaat onder de foto verder)
Swanborn tijdens het lesgeven- Job Boers
Hoe ben je zelf veranderd?
,,Ik heb daar een mooie vergelijking voor. Het is als een jonge en een oude stier vanaf een berg op een vallei kijken waar ze koeien zien staan. De jonge stier zal tegen de oude stier zeggen om naar beneden te razen terwijl de oude stier rustig naar beneden zal gaan, om eenieder de gepaste aandacht te geven. Ik gebruik deze vergelijking omdat toen ik in het begin lesgaf, ik een haantje was. Door de jaren heen heb ik door meer vaardigheid veel meer plezier gevonden in het lesgeven. Dat gaf meer rust en dat straalt uit naar de lessen en mijn collega’s.”
Zie je in vergelijking met vroeger een verschil in de houding van sporters?
,,Vroeger deelde je opdrachten uit en werden ze opgevolgd. Tegenwoordig moet je de jeugd uitdagen en moet je volwassenen meer uitleggen. Het is tegenwoordig heel normaal om te vertellen wat het doel is dat je na wilt streven en welke oefeningen daarbij horen. Er is ook veel meer online te vinden waardoor veel mensen al een basiskennis hebben en wij daardoor sneller en specifieker kunnen lesgeven.’’
(de tekst gaat onder de foto verder)
Het pand waar Van de Velde gevestigd is- Job Boers
Wat vind je zo leuk aan je vak?
,,Toen de sportschool in de coronaperiode gesloten was deed dat pijn. Ik werkte samen met mijn zoon in de bouw maar ik miste mijn vak. Ik hunkerde ernaar om met judoka’s weer op de mat te staan. Ik kwam er toen achter dat ik het mooiste vak heb dat ik kan wensen. Met én voor de mensen er zijn, dat is het mooiste dat er is, iemands leeftijd maakt niet uit. Het leukste is om anderen te motiveren, te inspireren en beter te maken. Met de jeugd werk je naar een band toe, maar het is ook erg leuk om met gestopte judoka’s weer aan de slag te gaan. Om hen opnieuw te inspireren, ik train zelf ook nog elke week en dat geeft een doel en een motivatie. Op elke leeftijd kan je blijven leren en ontwikkelen, ook als senior. Je moet je blijven verwonderen en actief blijven.”
(de tekst gaat onder de foto verder)
Swanborn tijdens een les. - Job Boers
Jullie willen mensen met plezier de balans laten vinden tussen fysieke fitheid en mentale weerbaarheid. Hoe komt dat tot uiting?
,,In feite willen mensen zich lekker in hun vel voelen en er zijn zoveel leuke oefeningen om daarvoor te zorgen. Met spelletjes kan je zoveel bereiken en met iets leuks maak je een gelukshormoon aan en dat fijne gevoel krijg je in een volgende training weer terug. We zien bij onze yoga afdeling dat het mentale aspect ook van belang is. Ja, uiteindelijk gaat het erom dat iedereen de balans vindt die bij degene past.”
Op welke manier is het speciaal dat je drie generaties hebt lesgegeven?
,,Het is leuk maar ook lastig. In de nieuwe generaties spreken ze een andere taal en ik probeer erin mee te gaan maar dat is soms nog een uitdaging. Een 14-jarige leerling zei een keer tegen me dat ik iets niet moest zeggen omdat het heel gek klonk als ik het zei als ouder persoon. Ik word als 53-jarige dus op mijn plek gezet. In het verleden ergerde ik me aan het telefoon- en tablet gebruik onder jongeren totdat ik een Youtube video zag van een bekende die een lezing gaf over dat de jeugd meer beeldscherm gericht is. Tegenwoordig laat ik jongeren ook via videobeelden zien hoe bepaalde judo aspecten gebruikt kunnen worden tijdens een wedstrijd. Het was even schakelen maar jongeren pikken het nu sneller op en het is ook erg leuk om met de tijd mee te gaan.”
Jullie werkveld is mede door de collega sportscholen veranderd, hoe blijven jullie onderscheidend?
,,Door dicht bij onszelf te blijven. Ik vind het leuk om te doceren, om mensen mee te nemen in een verhaal en te stimuleren. Bij ons komen de mensen binnen om in een laagdrempelige gezellige omgeving bewust te bewegen. Wij vinden de persoonlijke benadering en de verbinding belangrijk. Daar zijn we goed in en onderscheiden we ons in.’’
