Vier typische taferelen in het amateurvoetbal

Zeker in vroeger jaren was de wereld van het amateurvoetbal verre van perfect en was het bij elke club weer de vraag wat je aantrof. Een tochtige kleedkamer, een partijdige scheidsrechter in spijkerbroek, een knollentuin van een veld, afwijkende afmetingen van het veld, koude of juist kokend hete douches. Veel is verbeterd, maar veel zal ook altijd hetzelfde blijven.

De sliert ronddolende auto’s

Hoewel er voor de route richting de opponent Google Maps of een Tomtom voorhanden zijn en je ook je goedkoopste autoverzekering makkelijker vindt dan ooit, komt het nog steeds voor dat het Nederlandse wegennet in de weekends grotendeels wordt bevolkt door slierten auto’s met daarin spelers en begeleiders die geen idee hebben waar ze moeten zijn. Zo zullen teams van pakweg Sportclub Lochem op weg naar een uitwedstrijd in Hengelo regelmatig met elkaar in een weiland hebben staan discussiëren naar welke Hengelo de rit ging: die in Gelderland of Overijssel. Vroeger was dit bijna vaste prik.

Voetbalhumor

Het genre voetbalhumor is er qua niveau niet erg op vooruitgegaan, sinds Wim Suurbier ooit zijn geslacht in de soeppan hing. Sokken doorknippen, een drol draaien in iemands schoen, in shampooflessen urineren en meer van dat moois: wat dat betreft verandert er bijzonder weinig. Naast deze practical jokes is er natuurlijk vooral de verbale humor. Onder de douche zijn we allemaal hetzelfde en dat gegeven neemt grenzen weg.

Het bezigen van professioneel voetbaljargon

In Het 17e, een ode aan het amateurvoetbal van Elvin Post, is te lezen wat voor kopieergedrag we erop nahouden als het gaat om voetbaljargon. Alle clichés van bekende spelers, trainers en analisten worden zonder gene op de eigen (kelder)competitie losgelaten. De toon die tijdens wedstrijdbesprekingen gehanteerd wordt doet niet zelden vermoeden dat het over de Brexit of Donald Trump gaat, terwijl het in feite een ruit op het middenveld betreft, hoog druk zetten of de looplijnen van de tegenstander. Het is net zo tijdloos als aandoenlijk en hilarisch.

De Derde Helft

Hoewel het schenken van alcohol vóór bepaalde tijdstippen niet meer gebeurt, is de Derde Helft een traditie die fanatiek in ere wordt gehouden. Is voetbal de belangrijkste bijzaak van het leven, binnen deze wereld is het nazitten in de kantine weer één van de aspecten waar we wekelijks naar uit kijken. Er wordt een geldpotje gemaakt en om de zoveel drankjes wordt degene die aan de beurt is voor een rondje, fanatiek aangespoord om voor wat snacks te zorgen. Behalve de wedstrijd wordt het hele leven besproken en het samenzijn wordt bij voorkeur voortgezet in de stamkroeg met als motto: waar we het weekend begonnen, sluiten we het ook af.