'ZVC is en blijft toch mijn kindje'

VEENENDAAL Zeg je ZVC Veenendaal dan zeg je al vrij snel Arie Struijk. De 31-jarige heeft ervoor gezorgd dat de zaalvoetbalvereniging bestaat en is inmiddels naast voorzitter ook de allergrootste supporter van de club. ,,Het is en blijft toch mijn kindje."

Jeroen van der Veer

De 34-jarige inwoner van Veenendaal zegt het met een voor hem kenmerkende lach, maar hij meent het wel. In het verleden was hij trainer van een zaalvoetbalvereniging en toen het daar misging, trok het voetbaldier de stoute schoenen aan. ,,Wat daar fout ging, kon ik beter", blikt Struijk terug. ,,Zo is ZVC Veenendaal eigenlijk ontstaan."

KNIEOPERATIES Dat klinkt eenvoudig, maar dat was het niet. Driekwart jaar was Struijk samen met Hans van Wamel en Jeroen van der Zee bezig om de juiste mensen en sponsoren bij elkaar te verzamelen. Toen deze er waren, kon het formeren van een team beginnen. ,,Weet je wat het is", zegt hij nuchter. ,,Ik ben een voetbaldier. Hou van het spelletje. Door drie knieoperaties kan ik zelf niet meer voetballen. Om toch betrokken te blijven met het voetbalwereldje, was dit de ideale oplossing. Als ik iets in mijn hoofd heb en het wil, moet het goed gebeuren. Daarom besloot ik zelf wat te beginnen en ondanks dat het veel tijd heeft gekost, heb ik er nog geen moment spijt van gehad."

Met de juiste mensen om zich heen werd een stevig fundament gelegd en kwamen diverse goede (Veenendaalse) spelers naar de kersverse zaalvoetbalvereniging. Dat is nu zo'n twee jaar geleden en Struijk weet nog goed hoe dat begin was. ,,Alles was perfect geregeld, alleen een ding niet. Van de KNVB moesten we onderaan beginnen, ondanks dat wij zeiden daar veel te goed voor te zijn."

NOOIT NERVEUS Dat bleek ook, want ZVC Veenendaal won in het eerste jaar alles. Steeds met Struijk op de tribune als grootste supporter. ,,We wonnen wel eenvoudig en met grote scores, toch kon ik genieten. De spelvreugde op de gezichten van die gasten is mooi om te zien."

Echt nerveus is Struijk dan ook niet meer voor een wedstrijd. De ploeg won vorig weekend voor het eerst in de clubgeschiedenis een duel niet. ,,Maar goed, dan ben je nerveus voor de volgende (beker)wedstrijd en win je ruim. Ik heb gewoon elke week veel vertrouwen in die gasten en zoals eerder aangegeven; wij zijn te goed voor dit niveau."

Intern is er ook veel veranderd, duidt Struijk. ,,Die spelers worden hier in de watten gelegd", glundert de voorzitter. ,,Ze moeten alleen maar zorgen dat ze winnen, de rest regelen wij. We hebben zelfs een wasvrouw."

Dit alles gebeurt niet zonder reden. Zo heeft Struijk grote ambities en wil hij straks op de tribune zitten bij een eredivisieploeg. ,,Ik vind het spelletje schitterend en wil de eredivisie naar Veenendaal halen. Waarom zou dat niet lukken? Je moet groot durven denken. Dit jaar worden wij weer kampioen en zijn dus volgend jaar in de hoofdklasse actief. Zo veel scheelt het niveau dan niet meer hoor."

Ja, Struijk en ZVC Veenendaal hebben het goed voor elkaar. Dat is wel duidelijk: ,,We zijn een familie en dat is onze kracht. Stuk voor stuk vrienden van elkaar met één doel: plezier beleven aan het zaalvoetbal."

In de rubriek De Supporter komen de fanatiekste supporters van sportverenigingen uit Veenendaal aan het woord. De mensen die hun club in weer en wind steunen en geen wedstrijd overslaan. Ken jij iemand die ook goed in deze rubriek past, laat het ons weten. Mail je suggestie naar veenendaalse.krant@bdu.nl